| Matina al ròcol (di G.Bonandrini-duca Pichetù) Metìt fò i gabie e tìràt sö la rét a l’ turna ‘n dol tabiòt l’oseladùr… Lé, sóta mà, l’ prepara i sboradùr… l’impìa la pipa e l’ grégna… e töt contét a l’ se mèt lé a scoltà…’N da nòcc a s’sét i durcc che i canta la cansù de amùr… nel ciél a s’vèd belase a ègn sö ü ciarùr che smórsa i stèle…Ol mónd a l’è töt quiét… Dei mucc le sime i se culura d’or… Taca a cantà chèi ‘n gabia e ‘n tèra a l’ cór i sàmbei. L’è ü bèl dé… dé de passada… Le fòe le sberlöséss per la rosada… i prim osèi i ria per l’aria a vul… e l’è töt ü cantà…e l’ lèa sö ‘l sul… |
Mattinata al capanno
|
|
Dalmine, novembre 2014
|
||